من اینجا بس دلم تنگ است
و هر سازی که می بینم بدآهنگ است
بیا رهتوشه برداریم
قدم در راه بی برگشت بگذاریم
ببینیم آسمان
هرکجا آیا همین رنگ است...؟
دوستت دارم
نه بخاطر شخصیت تو
بلکه
بخاطر شخصیتی که من
در هنگام بودن با تو
پیدا می کنم...
***
بدترین شکل دلتنگی برای کسی
آن است
که در کنار او باشی
وبدانی
که هرگز به او
نخواهی رسید...
بیداری شب هایم
سکه سکوت ترانه ام
برگ سبز در خزانم
سر بالای خورشیدم
همه را تقدیم می کنم به تو
هجمه دروغ
بیداری دیو
فرار اهورا
و مرگ خدا
همه رنگ می بازند با تو
صبارت وجودت
عشق بی همتایت
بوسیدن پایت
شوق دیدارت
همه را من یافتم در تو
آه ای وجودت علت العلل همه وجودم
تو که فریاد مرا در وجودت احساس کردی
همه تو را می خواهم
همه تو را می خواهم
بهار سوگوار
نه لب گشایدم از گل٬ نه دل کشد به نبید
چه بی نشاط بهاری که بی رخ تو رسید
نشان داغ دل ماست لاله ای که شکفت
به سوگواری زلف تو این بنفشه دمید
بیا که خاک رهت لاله زار خواهد شد
ز بس که خون دل از چشم انتظار کشید
به یاد زلف نگونسار شاهدان چمن
ببین در آینه جویبار گریه بید
به دور ما که همه خون دل به ساغرهاست
ز چشم ساقی غمگین که بوسه خواهد چید؟
چه جای من که درین روزگار بی فریاد
ز دست جور تو ناهید بر فلک نالید
ازین چراغ تواَم چشم و روشنایی نیست
که کس ز آتش بیداد غیر دود ندید
گذشت عمر و به دل عشوه می خریم هنوز
که هست در پی شام سیه صبح سپید
کراست سایه درین فتنه ها امید امان؟
شد آن زمان که دلی بود در امان امید
صفای آینه خواجه بین کزین دم سرد
نشد مکدر و بر آه عاشقان بخشید
ه. ا. سایه
"آری آری زندگی زیباست
زندگی آتشگهی دیرینه پا برجاست
گر بیفروزیش ،رقص شعله اش در هر کران پیداست
ورنه خاموش است و خاموشی گناه ماست "
ای دوست
این روزها
با هر که دوست می شوم
احساس می کنم
آنقدر دوست بوده ایم
که دیگر وقت خیانت است...
نصرت رحمانی