کلام نخستین

بنام یزدان بخشایشگر

با درود بر تمامی دوستان عزیزم. چه آنها که می شناسم و چه آنها که نمیشناسم. آری همه شما عزیزان که مرا آنقدر سزاوار دانسته اید که وبلاگ مرا بخوانید دوستان من هستید. در ابتدا میخواستم هدف خودم را از ایجاد این وبلاگ بیان کنم. من می خواهم یک وبلاگ داشته باشم که در آن از عشق بنویسم و دین خود را به عشق تا حد بسیار ناچیزی ادا کنم. می خواهم آنقدر از عشق بگویم که همه عاشقان را در فضائی عاشقانه در کنار هم ببینم. آری ای دوستان خوب من هدف نهایی من این است. ولی رسیدن به این هدف میسر نیست مگر با کمک و همدلی همه شما. پس همینجا از همه شما می خواهم که مرا در راه رسیدن به این مهم یاری کنید. با نظرهایتان و انتقادها و پیشنهادها و هر راه دیگری که می شود مرا یاری کنید. از همه شما دوستانم می خواهم برایم مطلب بفرستید. از من انتقاد کنید و هر جا احساس کردید که میتوانم بهتر از این عمل می کردم و هرجا که بد عمل کرده بودم و................ . همه را به من بگوئید. پیشاپیش دست همه شما دوستانم را به گرمی میفشرم. نخستین مطلب مرا بخوانید و در مورد آن نظر دهید. با سپاس از همه شما عزیزان.

بدرود.